Labubu, një lodër e vogël me gëzof dhe pamje të çuditshme, është kthyer në një fenomen viral që ka kapluar rrjetet sociale dhe raftet e dyqaneve. Por përtej pamjes së saj “të lezetshme dhe të çuditshme”, një psikologe britanike paralajmëron se kjo lodër nuk është aspak rastësore – ajo është simptomë e një gjendjeje më të thellë psikologjike, veçanërisht tek të rinjtë e Gjeneratës Z.
Tracy King, psikologe klinike, thekson se obsesioni me Labubu dhe lodra të ngjashme nuk duhet parë si thjesht një “çmenduri virale”, por si një përgjigje ndaj pasigurisë, ankthit dhe shkëputjes sociale që përjeton brezi i ri.
“Nga jashtë duken të gjalla dhe argëtuese, por në një nivel më të thellë ato ofrojnë ndjenja kontrolli, sigurie dhe identiteti në një botë që ndjehet gjithnjë e më kaotike”, – thotë King.
King e përshkruan realitetin për të rinjtë si një dhomë arratisjeje pa dalje të qarta, ku rregullat ndryshojnë vazhdimisht. Në vend të modelit klasik të “suksesit gradual”, Gjenerata Z përballet me paqartësi ekonomike, krizë klimatike, pandemi globale dhe përçarje sociale.
Ndaj, në mungesë të qartësisë, ata investojnë në të tashmen dhe në vetveten emocionale – një mënyrë për të ruajtur sensin e kontrollit dhe identitetit përmes objekteve të vogla, të cilat nuk janë vetëm koleksione, por formë terapie.
Për shumë nga blerësit dhe ndjekësit e trendit, Labubu përfaqëson më shumë sesa një kukull: është nostalgji, kujdes për veten dhe simbol emocional.
“Është një terapi për fëmijën e brendshëm – një kujtim i ndjesive të hershme të ngushëllimit, të cilat shumëkush mund t’i ketë humbur shumë shpejt gjatë rritjes”, – thotë King.
Në një botë ku gjithçka është dixhitale dhe e përkohshme, objektet fizike me simbolikë personale – si Labubu – bëhen mjete shprehjeje identitare dhe një mënyrë për të komunikuar ndjenja që ndryshe nuk mund të artikulohen lehtë.
Një trend që nuk është thjesht “i përkohshëm”
Psikologia paralajmëron se ky fenomen nuk është një modë sipërfaqësore që do të shuhet shpejt, por një reflektim i një realiteti më të thellë: fragmentimit social dhe lodhjes kolektive.
“Për aq kohë sa shoqëria mbetet kërkuese, e fragmentuar dhe emocionale, njerëzit – veçanërisht të rinjtë – do të kërkojnë forma të thjeshta dhe të prekshme ngushëllimi.”
Çfarë tregon Labubu për ne si shoqëri?
Se brezi i ri nuk kërkon më “suksesin klasik”, por ndjenjën e mirëqenies emocionale.
Se identiteti formësohet përmes objekteve dhe estetikës, jo përmes roleve tradicionale.
Se një lodër mund të jetë një mënyrë për t’i thënë vetes: “Po kujdesem për ty.”
Ndaj, përtej ironisë virale që shpesh e shoqëron këtë trend, Labubu është një pasqyrë e qartë e kohës që jetojmë – dhe një shenjë që edhe nevojat më bazike emocionale kërkojnë forma të reja për të dalë në sipërfaqe.